მართლაც ესაა ყველაფერი, ამისთვის ღირს კიდევ ერთხელ ინატრო დღის გათენება,მიუხედავად იმისა თუ რა იყო წარსულში,რა იყო გუშინ,გუშინ წინ,იმის წინ,წინა კვირაში ან თვეში,არაფერი ჯობია,როცა დილას იღვიძებ და ნამძინარევი,ნახევრად ფხიზელი,მონაფშვნეტი თვალებით ხედავ შენ ძმას, გიღიმის ისეთი ღიმილით რომელიც მხოლოდ დიდი სიყვარულის,უზარმაზარი გულის მქონე ადამიანს შეუძლია ჰქონდეს,ამ ღიმილით ერთდროულად გკოცნის,გათბობს და ერთბაშად გიხუტებს,გიჭერს,მაგრამ არ გტკივა… დახუჭავ თვალებს და ნელ-ნელა ახელ,ზლაზვნით, რათა დანახვის სიამოვნება გაისიგრძეგანო,გაიხანგრძლივო და აი კიდევ ეს ერთი მომღიმარი ბიჭუნა – მზეჭაბუკი… მზე ჩავყლაპე და სითბოს ვასხივებ… ჩასაყლაპი ძამიკო – მზე… ჩავყლაპე ! ❤
P.S. გაცრეცილი ნოსტალგია = ))
tamunia
July 3, 2011 at 10:18 am
sandrooooooooo :* “kaloche” —-> 😀 😀 😀
Rati K.
July 3, 2011 at 12:34 pm
yochag mari
moyvaruli
July 3, 2011 at 12:58 pm
გმადლობ რატი :*
Tea Matkava
July 3, 2011 at 8:52 pm
miyvarxart orive da mtlianat tkveni ojaxi
moyvaruli
July 3, 2011 at 10:10 pm
გმადლობ თეა,ჩვენც ძალიან გვიყვარხარ და გვენატრები ❤ :*